رحمت خدا

تو چه مي‌دوني! شايد موعدش نزديک باشه!

(احزاب/63)

گفتم: تو بزرگي و نزديکت براي منِ کوچيک خيلي دوره! تا اون موقع چيکار کنم؟

فرمودید: واتبع ما يوحي اليک واصبر حتي يحکم الل

کارايي که بهت گفتم انجام بده و صبر کن تا خدا خودش حکم کنه. 

(يونس/109)

گفتم: خيلي خونسردي! تو خدايي و صبور! من بنده‌ات هستم و ظرف صبرم کوچيک... يه اشاره‌ کني تمومه!

فرمودید: عسي ان تحبوا شيئا و هو شر لکم

شايد چيزي که تو دوست داري، به صلاحت نباشه. 

(بقره/216)

گفتم: انا عبدک الضعيف الذليل... اصلا چطور دلت مياد؟

فرمودید: ان الله بالناس لرئوف رحيم

خدا نسبت به همه‌ي مردم - نسبت به همه - مهربونه. 

(بقره/143)

گفتم: دلم گرفته.

فرمودید: بفضل الله و برحمته فبذلک فليفرحوا

(مردم به چي دلخوش کردن؟!) بايد به فضل و رحمت خدا شاد باشن. 

(يونس/58)

گفتم: اصلا بي‌خيال! توکلتُ علي الله.

فرمودید: ان الله يحب المتوکلين

خدا اونايي رو که توکل مي‌کنن دوست داره.

(آل عمران/159)

گفتم: خيلي چاکريم!

ولي اين بار، انگار فرمودید: و من الناس من يعبد الله علي حرف فان اصابه خير اطمأن به و ان اصابته فتنة انقلب علي وجهه خسر الدنيا و الآخره 

حواست رو خوب جمع کن! يادت باشه که:

بعضي از مردم خدا رو فقط به زبون عبادت مي‌کنن. اگه خيري بهشون برسه، امن و آرامش پيدا مي‌کنن و اگه بلايي سرشون بياد تا امتحان شن، رو گردون ميشن. خودشون تو دنيا و آخرت ضرر مي‌کنن. 

(حج/11)

گفتم: چقدر احساس تنهايي مي‌کنم.

فرمودید: فاني قريب
من که نزديکم. 

(بقره/186)

گفتم: شما هميشه نزديکي؛ من دورم... کاش مي‌شد بهتون نزديک شم.

فرمودید: و اذکر ربک في نفسک تضرعا و خيفة و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال

هر صبح و عصر، پروردگارت رو پيش خودت، با خوف و تضرع، و با صداي آهسته ياد کن. 

(اعراف/205)

گفتم: اين هم توفيق مي‌خواهد!

فرمودید: ألا تحبون ان يغفرالله لکم

دوست نداريد خدا ببخشدتون؟! 

(نور/22)

گفتم: معلومه که دوست دارم منو ببخشيد.

فرمودید: و استغفروا ربکم ثم توبوا اليه
پس از خدا بخوايد ببخشدتون و بعد توبه کنيد. 

(هود/90)

گفتم: با اين همه گناه... آخه چيکار مي‌تونم بکنم؟

فرمودید: الم يعلموا ان الله هو يقبل التوبة عن عباده
مگه نمي‌دونيد خداست که توبه رو از بنده‌هاش قبول مي‌کنه؟! 

(توبه/104)

گفتم: ديگه روي توبه ندارم.

فرمودید: الله العزيز العليم غافر الذنب و قابل التوب

(ولي) خدا عزيزه و دانا، او آمرزنده‌ي گناه هست و پذيرنده‌ي توبه. 

(غافر/2-3)

گفتم: با اين همه گناه، براي کدوم گناهم توبه کنم؟

فرمودید: ان الله يغفر الذنوب جميعا

خدا همه‌ي گناه‌ها رو مي‌بخشه. 

(زمر/53)

گفتم: يعني بازم بيام؟ بازم منو مي‌بخشي؟

فرمودید: و من يغفر الذنوب الا الله

به جز خدا کيه که گناهان رو ببخشه؟ 

(آل عمران/135)

گفتم: نمي‌دونم چرا هميشه در مقابل اين کلامت کم ميارم! آتيشم مي‌زنه؛ ذوبم مي‌کنه؛ عاشق مي‌شم! ... توبه مي‌کنم: يا غافر الذنب، اغفر ذنوبي جميعا

فرمودید: ان الله يحب التوابين و يحب المتطهرين

خدا هم توبه‌کننده‌ها و هم اونايي که پاک هستند رو دوست داره.

(بقره/222)

ناخواسته گفتم: الهي و ربي من لي غيرک

فرمودید: اليس الله بکاف عبده

خدا براي بنده‌اش کافي نيست؟ 

(زمر/36) 

گفتم: در برابر اين همه مهربونيت چيکار مي‌تونم بکنم؟

فرمودید: يا ايها الذين آمنوا اذکروا الله ذکرا کثيرا و سبحوه بکرة و اصيلا هو الذي يصلي عليکم و ملائکته ليخرجکم من الظلمت الي النور و کان بالمؤمنين رحيما

اي مؤمنين! خدا رو زياد ياد کنيد و صبح و شب تسبيحش کنيد. او کسي هست که خودش و فرشته‌هاش بر شما درود و رحمت مي‌فرستن تا شما رو از تاريکي‌ها به سوي روشنايي بيرون بيارن. خدا نسبت به مؤمنين مهربونه.

(احزاب/42-43)